Οι καλύτερες μέρες δεν ήρθαν ακόμη (θα ξαναρθούν μικρές χαρές)

Ζούμε σε δύσκολη εποχή.
Η καθημερινότητα μας έχει γεμίσει με άγχος για το αύριο.
Μάλλον, είναι ο καιρός να ζήσουμε μια νέα εποχή.
Είναι ο καιρός να αλλάξουμε και να ξαναδούμε τη ζωή μας σε άλλη βάση.
Ίσως, είναι απλά μια αφορμή να αναδιοργανωθούμε, να επαναπροσδιοριστούμε και να ιεραρχήσουμε από την αρχή τις ανάγκες μας, τα θέλω μας και τις καταστάσεις.

Όμως, είναι αλήθεια πως τον τελευταίο καιρό μιλάμε πιο πολύ μεταξύ μας. Συζητάμε πιο πολύ, ακούμε πιο πολύ και ενδιαφερόμαστε πιο πολύ ο ένας για τον άλλον.
Έχουμε όλοι πια ίδια προβλήματα, κοινούς προβληματισμούς και παρόμοια καθημερινότητα.
Μας απασχολεί όλους το μέλλον. Βλέπουμε σαν μόνη λύση την επαρχία και για το μέλλον των παιδιών μας, τη μετανάστευση.
Ζούμε μια καθημερινή αγωνία για τη ζωή.
Κι όμως έτσι είναι η ζωή. Απλά, το είχαμε ξεχάσει. Είχαμε αποκοιμηθεί βαθιά ανάμεσα στα προϊόντα που καταναλώναμε και στην τηλεόραση που καταπίναμε και ξεχάσαμε το μόνο σίγουρο: πως τίποτα δεν είναι σίγουρο.

Μας έκανε ίσως καλό αυτή η κρίση.
Ίσως αποκτήσαμε όλοι σωστότερη κρίση!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Για την Παναγιώτα και την Αντωνία