Γλυκιά καληνύχτα!

Όμορφη βραδιά απόψε Σούλα!
Τι όμορφο να γνωρίζεις ανθρώπους και να σε συνεπαίρνουν... Η αφέλεια αυτή, η επαρχιώτικη αφέλεια, τι γλυκές που κάνει τις συναναστροφές και τι ζεστά τα χειμωνιάτικα βράδια με ομίχλη στην άκρη της λίμνης...
Άνθρωποι!
Τι περισσότερο και τι λιγότερο απ' αυτό!
Άνθρωποι με τις μικρές και τις μεγάλες μας στιγμές, με τα λάθη μας και με τις γκάφες μας, τα όμορφα και τα ξεχωριστά μας, με τη ζωή μας να υφαίνεται στο κενό και να θαυμάζουμε τα κεντίδια της...
Πολύ χάρηκα απόψε Σούλα.
Ένοιωσα  πάλι τη γοητεία ενός νέου ανθρώπου να με γεμίζει.
Μια πληθωρική προσωπικότητα να θαυμάσω.
Ένας γήινος που θέλει να σεργιανίσει στο φεγγάρι.
Δεν είμαστε διαφορετικοί οι άνθρωποι. Κι έχουμε ανάγκη τους άλλους ανθρώπους, για να νοιώθουμε ίδιοι.

Σ΄ευχαριστώ για όσα μοιράστηκες μαζί μου!
Καληνύχτα!
Γλυκιά καληνύχτα!

Υ.Γ. Και μη σε νοιάζει που δε σε κάνει. Θα σε κάνει κάτι άλλο! :-)
***********
Για τη Σούλα

Νοσταλγία ΙΙΙ

Νοσταλγία ΙΙ

    Η λέξη νοσταλγία δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα, λέει ο Κούντερα, είναι μόνο ελληνική. Κανείς άλλος δε μπορεί να περιγράψει με μια μόνο λέξη τον πόνο για τον τόπο που άφησες.

Νοσταλγία νοιώθω για τον τόπο σας. Τον θεωρώ πατρίδα μου, τον έχω στην καρδιά μου. Γιατί υπήρξατε εσείς, γιατί χωρίς εσάς δε θα’ ταν τίποτε άλλο από έναν όμορφο πίνακα στη μνήμη μου και στο μυαλό μου, αλλά όχι στην καρδιά μου.

Μου λείπετε όλοι πολύ, μαζί με τα όμορφα ακρογιάλια και μαζί με τα λιθόστρωτα, μαζί με τις αυλές τις γεμάτες λουλούδια και μαζί με την υπέροχη θάλασσα.

Αλλά πάνω απ’ όλα εσείς.

Τα γελαστά σας πρόσωπα και τα βράδια με τις κουβεντούλες και τα χαχανητά.

Οι βόλτες μας, οι συζητήσεις μας, τα αστεία μας και τα μυστικά μας.

Όλα τόσο αγνά και απλά, μέσα στα γέλια και τη συνοδεία από τη μυρωδιά και τον ήχο της θάλασσας. Τι ωραίο να αισθάνεσαι με όλες σου τις αισθήσεις!

Θέλω πολύ να σας  ξαναδώ!

Μου λείπετε!

***********************

Για το Μάκη και το Σπύρο

Νοσταλγία Ι

Φίλοι μου αγαπημένοι
αγαπημένη μου οικογένεια,
είστε μακριά μου, αλλά πάντα μέσα στην καρδιά μου.
Πώς να ξεχάσω την αγάπη και τη στοργή που βρήκα στα σπίτια σας και στην αγκαλιά σας.
Κι όποτε σας σκέφτομαι, με αγκαλιάζει ακόμα η γλύκα των ματιών σας, το χαμόγελό σας και η φροντίδα σας.

Τα σπίτια σας, όπως κι οι καρδιές σας είναι ανοιχτά σ’ ανθρώπους που ψάχνουν να βρουν κάπου ζεστασιά. Κι είστε τόσο δεμένοι και τόσο αγαπημένοι, που είναι μάθημα η ζωή μαζί σας (έστω και λίγες μέρες, λίγες ώρες) για να μάθει κανείς τι θα πει οικογένεια, αλληλεγγύη, ανθρωπιά.

Τι ζεστασιά και τι ομορφιά βρήκα κοντά σας!
Και πόσο γέμισε η ψυχή μου, παρατηρώντας σας να μοιράζεστε αγάπη ο ένας για τον άλλον, και γέλια και πειράγματα.

Πόσο σας πεθύμησα!
Μου λείπει η τρέλα που κουβαλάτε στις φλέβες σας, απ’ αυτόν τον άγιο τόπο που γεννηθήκατε.
Μου λείπουν οι τραγουδιστές σας λέξεις και τα γέλια σας τα δυνατά, τα αθώα σαν παιδιού με τα μάτια γεμάτα λάμψη και ζωντάνια.

Πόσο με γιατρεύει η σκέψη σας.
Πόσο ζωηρά είναι τα πρόσωπά σας στις αναμνήσεις μου.
Ευχαριστώ την τύχη μου και τη ζωή μου που μ’ έφεραν κοντά σε τέτοιους ανθρώπους, σαν κι εσάς.
Ευχαριστώ που κάνατε τόσο πλούσια τη ζωή μου.

***************
Για την Έλλη, τη Μίκα και τον Μπάμπη
και όλη την οικογένεια