Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Ταξίδι στην Κεφαλλονιά

Έχεις πάει σε κάποιο μέρος και να νοιώσεις πως είναι ο τόπος σου, η ζωή σου, οι άνθρωποι σου εκεί?
Εγώ λοιπόν πήγα στην Κεφαλλονιά.
Και με το που πάτησα το πόδι μου εκεί, ένοιωσα σαν να επέστρεφα στην πατρίδα μου. Λες και γύριζα στο πατρικό μου, λες και είχα αναμνήσεις από κει.
Ένας υπέροχος τόπος με υπέροχους ανθρώπους.
Τόπος γεμάτος πράσινο και γαλάζιο. Θάλασσα και βουνό, θάλασσα και θάλασσα.
Άνθρωποι κεφάτοι με χαμόγελα και διάθεση για πειράγματα, που τραγουδούν καντάδες και μιλούν τραγουδώντας.
Ήλιος κι ουρανός και θάλασσα...

Αγάπησα τις παραλίες, τα βότσαλα, τον ήλιο της, τις πλατείες και τα καφέ της.
Αγάπησα και τους ανθρώπους της.
Απλοί άνθρωποι που μ' αγκάλιασαν με το ενδιαφέρον τους, τη φιλοξενία τους και την ανθρωπιά τους.

Ευλογημένος τόπος, ευλογημένοι άνθρωποι!


* * * * * * * * * * * * * * * * * *
Για το νησί μου
και τους ανθρώπους μου εκεί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου