Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Ημερολόγιο του Δημήτρη 2010

18/9/2010 Αγοράσαμε στο Δημήτρη ένα σφυρί. Το χτυπάει στον τοίχο και λέει: "Κοίτα μαμά, σφυρίζω στον τοίχο!"
*
27/09/2010 Ετοιμαζόμαστε για το βρεφονηπιακό και ο Δημήτρης δε θέλει να πάει. "Το σχολείο είναι 'κειστό' (=κλειστό)" μου λέει. Του απαντώ πως το σχολείο του έχει ανοίξει και πως η δασκάλα του τον περιμένει. "Όχι μαμά, η δασκάλα μου είναι κειστή!!"
*
2/10/2010 Έχουμε πάει στη Μπι κι ο Δημήτρης βρίσκει μια στοίβα με σιντί: "Κοίτα μαμά, ένα σιντί" και μου φέρνει ένα. "Φέρε και τα υπόλοιπα" του λέω "να τα μετρήσουμε". "Γιούπιιιιι" λέει, "θα μετρήσουμε τα σιντά!"
*
10/10/2011 Ο Δημήτρης μετράει στα Αγγλικά μέχρι το 5: "Φουάν, του, φι, φοτ, φάιφ". Μάλλον μετράει στα Φαγγλικά!
*
12/10/2010 Ενώ παίζει, πέφτει πάνω σ' ένα έπιπλο. "Δημήτρη πού χτύπησες;" τον ρωτάμε. "Να εδώ, στη μπλούζα μου!"
*
4/11/2010 Ο Δημήτρης δε θέλει να πάει στο σχολείο. Αφού όλα τα παιδάκια είναι στο σχολείο, μέσα στην απελπισία του θυμάται όλους τους ενήλικες συγγενείς και φίλους: "Θέλω να πάω στη Μπαμπινή", "Θέλω να πάω στην Αλέκα", "θέλω να πάω στον παππού". Αφού του εξηγώ ότι όλοι είναι στις δουλειές τους, κι εγώ μαζί πρέπει να πάω για δουλειά, απαντάει: "Κι εγώ θέλω να πάω στη δουλειά!"
*
14/11/2010 Ο Δημήτρης αυτές τις μέρες επαναλαμβάνει συνεχώς "Έχω μια ιδέα!" "μμμ... κάτι σκέ(φ)τηκα!" βάζοντας πάντα το δείκτη του χεριού του στο κεφάλι του, πάνω από το αφτί του (εκεί που κατεβαίνει η ιδέα!). Με πλησιάζει και ακουμπάει το δείκτη του χεριού του στο κεφάλι μου, πάνω από τι αφτί μου: "Μαμά, εσύ έχεις μια ιδέα;"
*
16/11/2010 Το χαρούμενο ξύπνημα όταν έχεις παιδί: "Μαμάααααααααα, σήκω να φτιάξεις γάλααααααααα!!!" (Το γλυκούλι μου!)
*
17/11/2010 Παίρνω τηλέφωνο το Δημήτρη από τη δουλειά. "Θα έρθει ο μπαμπάς σε λίγο στο σπίτι. Θέλεις να του δώσω να σου φέρει κάτι; να σου φέρει γάλα;" "Ναίιιιιι" απαντά. "Και μπισκότα;" -"Ναίιιιι! Μαμά, θέλω και μπιίτσα". "Τί;???" - "Μπιίτσα μαμά, μπυ(ρ)ίτσα θέλω!"!!!
*
25/11/2010 Ο Δημήτρης χτυπάει το κεφάλι του σε ένα έπιπλο. Κρατώντας το κεφάλι του με πλησιάζει και μου λέει: "Μαμά, έπαθα κονοκέφαλο!"
*