Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Η μικρή/μεγάλη μου στιγμή

Όσα μου στέρησε η ζωή, όλα της τα χάρισα.
Γιατί πιστεύω σε μια ατέλειωτη ροή ενέργειας και καλής θέλησης.

Σέβομαι τη φύση - τη φύση  μου- και δέχομαι όχι στωικά, αλλά με την ιδέα της ισορροπίας και της αρμονίας τα αποτελέσματα των επιλογών μου, σαν μια σειρά βημάτων σε έναν μεγάλο παγκόσμιο και συμπαντικό χορό.
Χορεύω και χαίρομαι που είμαι υγιής και μπορώ να μυρίζω, να γεύομαι, να αγγίζω, να βλέπω, να σκέφτομαι, να θυμάμαι, να φαντάζομαι, να ερωτεύομαι, να μοιράζομαι, ν' αγαπώ, να συνοδοιπορώ.

Νοιώθω την τύχη που έχω υπάρξει και ζω, τη συνείδηση αυτής της τύχης: να τη βιώνω.

Είμαι μια κουκίδα στο χάρτη του σύμπαντος, ξαπλωμένη στο έδαφος να παρατηρώ τ' άστρα.
Αυτή είναι η μικρότερη κι η μεγαλύτερη στιγμή μου!

**************
Για τον γιο μου,
τον Δημήτρη