Εσύ θα χορεύεις το αγαπημένο σου ζεϊμπέκικο , τη "Ρόζα"* και θα κάνεις κύκλους γύρω μου.
Τα πόδια σου θα τρεκλίζουν από τη συγκίνηση, από την οργή, από το πάθος κι από την ένταση...
... βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά...
εγώ θα υποκλίνομαι στον πόνο, στο όνειρο, στο φόβο και στο σφυγμό σου που θα δονεί το έδαφος κάτω από τα πόδια μου, να χειροκροτώ το μεγαλείο της ζωής και την έκφραση της ψυχής, να πονώ γι' αυτό τον πόνο σου τον ανείπωτο που δε μπορώ να μοιραστώ, αλλά μπορώ να τον νιώσω να διαπερνάει την ψυχή μου.
Σ' αυτό το δρόμο τον κοινό, μπορώ μόνο να σου δώσω το χέρι μου και να περπατήσω δίπλα σου, κοντά σου. Δε μπορώ δυστυχώς, να γιατρέψω όλες τις πληγές, δε μπορώ δυστυχώς, να γυρίσω το χρόνο πίσω, δε μπορώ δυστυχώς να ζήσω τη δική σου ζωή, να νιώσω το δικό σου φόβο, το δικό σου πόνο, τη δική σου αγωνία.
Μπορώ όμως να είμαι εδώ.
Να σ' αγαπώ.
Να σου συμπαραστέκομαι τις νύχτες που οι εφιάλτες έρχονται στα βλέφαρά σου και τα κάνουν να τρέμουν.
Να σε αγκαλιάζω και να σε φιλώ όταν οι αγωνίες σφίγγουν την καρδιά σου.
Να χαίρομαι μαζί σου όταν η ομορφιά και η γαλήνη παίρνουν τον έλεγχο και διώχνουν τα σύννεφα τα γκρίζα.
Να φτιάχνω μαζί σου καινούργια όνειρα, που θα συντρίψουν τους εφιάλτες και θα γεμίσουν την ψυχή μας χαρά.
Να κάνω μαζί σου σχέδια απλά και όμορφα, για να έχουμε κάτι να περιμένουμε και να κινητοποιούμαστε, να μην αφηνόμαστε, να μη χανόμαστε, να μην κερδίζει η ανία, ο μαρασμός, το τίποτα.
Να σου γεμίζω τη μέρα με όμορφα λόγια, με γλυκές ματιές, με πονηρά χαμόγελα, να μην κερδίζει ο θυμός, ο εγωισμός, η ανασφάλεια.
Να γλυκαίνω τις νύχτες σου με πάθος, με έρωτα, με τρυφερότητα να μην κερδίζει η απόσταση, η ψυχρότητα, η αδιαφορία.
Να σε παρηγορώ σε κάθε λύπη και να χαίρομαι μαζί σου σε κάθε χαρά.
Να προσπαθώ μαζί σου.
Να μοιράζομαι μαζί σου.
Είμαι ο άνθρωπός σου.
Είσαι ο άνθρωπός μου.
Είμαστε μαζί.
**************
Για τον Κωστή
*Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
