Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Νοσταλγία

Θα σου τηλεφωνήσω αύριο, μόλις ξυπνήσω. Σάββατο!
Θα κανονίσουμε να πάμε για καφέ, στον Αγγελό, όπως κάθε Σάββατο.
Θα περπατήσουμε αγκαζέ τον πεζόδρομο, θα χαζέψουμε και θα σταματήσουμε στο περίπτερο: τσιγάρα και περιοδικά. Κι ένα sudocu.

Θα καθίσουμε δίπλα-δίπλα και θα μιλάμε πίνοντας καφεδάκι. Κάθε λίγο θα χτυπάει το κινητό πότε της μιας και πότε της άλλης. Θα μιλάς στο κινητό κι εγώ θα κάνω γκριμάτσες και θα γελάμε, ή θα ακούω τη συνομιλία σου και θα κάνω σχόλια 'παντομίμα' (και πάλι θα γελάμε).
Θα μιλήσουμε για όλα τα χαζά, θα μιλήσουμε και για τα σοβαρά και φυσικά θα μιλήσουμε και γι' αυτούς: για τους άντρες!
Ειδικά και γενικά.


Θα πάμε σπίτι και θα αρχίσουμε να μαγειρεύουμε. Κάτι πρόχειρο, αλλά πάντα με μια μικρή παρέμβαση ίσα-ίσα για να κάνουμε τη διαφορά, για να δημιουργήσουμε κάτι καινούριο, για να δοκιμάσουμε μια νέα γεύση. Θ' ανοίξουμε ένα μπουκάλι κρασί και θα καθίσουμε στο τραπέζι συζητώντας και πάλι, γελώντας και πάλι.
Μόλις φάμε θα αράξουμε να δούμε τηλεόραση. Εγώ θα πάρω τη στάση που με ξεκουράζει κι εσένα σε κάνει να γελάς. Και θα κρατάω και το ποτήρι με το κρασί. Το αγαπημένο μου ποτήρι με το αγαπημένο μου κρασί.

Το απόγευμα θα βγούμε στο μπαλκονάκι για καφέ. Θα κοιτάζουμε και θα σχολιάζουμε διάφορα ή θα ξανα-ασχοληθούμε με το μεγάααλο μας θέμα; (τους άντρες).

Και μόλις νυχτώσει θα πάμε στη μάμα να καθίσουμε να πιούμε λίγο ελληνικό καφεδάκι. Να χαζολογήσουμε και να γελάσουμε (πάλι) μέχρι να το πάρω απόφαση να πάω για ύπνο, αργά, ή να πάμε παρέα να πάρουμε καμιά ταινιούλα και να φτιάξουμε και λίγο ποπκόρν.
Πόσα όμορφα Σάββατα.
Πόσες όμορφες μέρες.
Με γέλια, με ηρεμία, με σένα.

Τώρα εσύ θα κατεβαίνεις το δρόμο για το λιμάνι και θα σε πνίγουν οι βουκαμβίλιες κι η λιακάδα. Εγώ, στην άλλη μεριά του χάρτη. Όμως βλέπω πάντα μπροστά μου το πρόσωπό σου κάθε φορά που σε σκέφτομαι. Ακούω πάντα το γέλιο σου κάθε φορά που φέρνω στο νου μου κάποια από εκείνες τις μέρες, από εκείνες τις στιγμές.

Πήραμε διαφορετικούς δρόμους. Έχουμε διαφορετικούς προορισμούς. Θα ζήσουμε άλλα απογεύματα, θα ζήσουμε άλλα Σάββατα. Θα περπατήσουμε σε άλλα λιθόστρωτα και θα πιούμε σε άλλα ποτήρια κόκκινο κρασί. Η μια χωρίς την άλλη.

Αλλά το ξέρουμε κι οι δυο, πως το ταξίδι είναι ο προορισμός.

* * * * * * * *

Για τη Γωγώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου