Όταν ήσουν μικρή μου είχες γράψει ένα γράμμα, που το έχω κρατήσει ακόμα αυτό το γράμμα, που μου έγραφες ότι ήθελες να μου γράψεις ένα γράμμα, το θυμάσαι αυτό το γράμμα;;;;
Τι όμορφα και τι απλά που είναι τα παιδιά! Θα στο μάθει και το δικό σου παιδί τώρα, πως είναι τόσο όμορφες αυτές οι επαναλαμβανόμενες λέξεις και πώς δημιουργείται η μαγεία μέσα από μια απλή ιδέα.
Έβλεπα τις φωτογραφίες από τη ζωή σου προχθές και αναγνώρισα αυτό το παιδί, αυτό το κοριτσάκι με τα ξανθά μαλλιά και την τσιριχτή φωνούλα, με τις ζωγραφιές και τα γράμματα στο κύριο Κούνελο.
Και τώρα είσαι πια γυναίκα, έχεις οικογένεια, έχεις παιδί κι όμως μέσα μου είναι πάντα ζωντανή η εικόνα αυτού του μικρού κοριτσιού... ίσως γιατί έχασα τα επεισόδια της ενηλικίωσης σου, ίσως γιατί είναι πιο ισχυρή τελικά η εικόνα ενός παιδιού, για να μας θυμίζει την ομορφιά της ζωής και να μας δίνει ελπίδα.
Πολύ χαίρομαι για την καινούρια σου ζωή!
Χαίρομαι που σε βλέπω ευτυχισμένη δίπλα στον άντρα σου!
Χαίρομαι να σας βλέπω αγκαλιά με το παιδί σας!
Να είστε ευτυχισμένοι, γιατί όλοι οι άνθρωποι το αξίζουμε -και κάποιοι πιο πολύ από τους άλλους!
*************
Για τη Χριστίνα, τον Λεωνίδα και τον μπέμπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου