Γράψε, γράψε, γράψε...

για ότι μικρό και όμορφο σε συγκινεί και βγάζει από μέσα σου το παιδί εκείνο που παραμελημένο παρακαλάει για λίγο χρόνο, για μια βόλτα στη βροχή, για τραμπολίνο, για παγωτό...

Γράψε για ότι ξεσηκώνει την ψυχή την ανήμερη, την τιθασευμένη που κάθε λίγο επαναστατεί και θέλει να ζήσει, βγαίνει απ' το κλουβί και τρέχει ελεύθερη, σε παρασέρνει στο γέλιο, στο κλάμα, στο όνειρο, στο παραπάνω ή στον πάτο, στο πολύ, στο τίποτα... και μετά το γλέντι της καταφέρνεις να την κλειδώσεις πάλι, γιατί δεν προλαβαίνεις να ασχοληθείς μαζί της -άργησες στη δουλειά, άργησες στο μάθημα, άργησες στο ραντεβού...
Γράψε γιατί οι σκέψεις έχουν γίνει κουβάρι. Ανάμεσα στη λίστα για τα ψώνια ένα πρόσωπο απ' τα παλιά, ένα τραγούδι, ένα φιλί, μια βραδιά των διακοπών -μην ξεχάσεις να πάρεις απορρυπαντικό, να φύγει η βρωμιά από τα ρούχα που φορούσες χθες, όταν καθόσουν στο χορτάρι με τους φίλους με γέλια, με εξομολογήσεις, με κέφι! Θα βγει άραγε ο λεκές; θα ξεθωριάσει το χρώμα; θα θυμάσαι αυτά τα γέλια; για πόσο; Μαλακτικό έχεις; Γράψε, γράψε, γράψε...
Γράψε για όσους αγάπησες, για όσους σ' αγαπούν γιατί η αγάπη σου τους κρατάει κοντά σου, γιατί τα λόγια στέρεψαν, τά' κλεψε ο χρόνος κι η ταχύτητα, δεν προλαβαίνει η καρδιά να βγάλει φωνή, μιλάς με το λαρύγγι μόνο: -Τι κάνεις; το παιδί καλά; δεν ακούς την απάντηση, δεν προλαβαίνεις, δε γελάς, δεν αφήνεσαι, μόνο βιάζεσαι να κλείσεις -πόσο θα έρθει ο λογαριασμός πάλι...
Γράψε γιατί ετούτο το χαρτί το άδειο θα δεχτεί σε λίγο ένα κομμάτι σου, ένα κομμάτι της ψυχής σου, της χαράς σου, της λύπης σου και θα μεταμορφωθεί, θα γίνει μια παράταξη από σύμβολα, ένα γεφύρι για να σ' ενώσει με μια άλλη ψυχή που θα αποκωδικοποιεί τα σύμβολα με το δικό της κώδικα, θα μεταμορφώνει τις εικόνες σου με τα δικά της πρόσωπα, θα διαλέγει το δικό της απορρυπαντικό...
Γράψε, γράψε, γράψε...


***********************
Για τη Μ. και τον Γιω