Για τη Μία

Όταν ήσουν μικρή και σε ρωτούσαν πως σε λένε, απαντούσες: "Μία".
Και είσαι πάντα η μία και μοναδική!

Πόσες μικρές γλυκές στιγμές και όμορφες αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια της ζωής σου...
Και μετά μεγάλωνες σιγά-σιγά, γινόσουν κορίτσι και τώρα πια γυναίκα, μα πάντα εσύ, η Μία.
Με τα μεγάλα μάτια σου και με το βαριεστημένο ύφος σου.
Με το σκεφτικό μουτράκι και τις νωχελικές κινήσεις σου.
Πάντα για μένα ένα παιδί, ένας δικός μου άνθρωπος, το κορίτσι μας.

Από την εποχή που ερχόμουν με λαχτάρα καθημερινά να σε δω και να παίξω μαζί σου, μέχρι τώρα που δε σε βλέπω παρά πεταχτά και βιαστικά στις εξορμήσεις σου στην επαρχία.
Δεν είμαι κοντά στην τωρινή ζωή σου.
Έμεινα πίσω, εκεί που συμμετείχα κι εγώ, με τα επιτραπέζια παιχνίδια, με τα παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζά και τα όνειρά σου να γίνεις αστροναύτης.
Όμως ξέρεις πόσο χαίρομαι για σένα, για τα νεά σου όνειρα και τις νέες σου προσπάθειες, Μαράκι μου!

Εύχομαι να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα και να κερδίζεις πάντα σε όοοοολα τα επιτραπέζια!
Κι εύχομαι πάντα να γελάς, να σκέφτεσαι σοφά και να χαίρεσαι πολύ!
Και εύχομαι και να γίνεις αστροναύτης και να ταξιδέψεις στο φεγγάρι!

Σ' αγαπάω πολύ πολύ!

Χρόνια σου πολλά!
H Λι