Πίστα από φώσφορο

Bond of Union
M.C.Escher

Όλα αυτά τα βράδια

που έρχεσαι στο όνειρό μου,

το ξέρεις άραγε;

Ξέρεις πως διανύω χρόνια

κι αποστάσεις

για να σε βρω και να αγαπηθούμε πάλι;

Όχι,

όχι να γυρίσουμε πίσω.

Όχι στο τότε.

Σ’ ένα άλλο παρελθόν,

που δε γεννήθηκε ακόμα.

Συναντιόμαστε

κι αγαπιόμαστε

όπως ποτέ δεν μπορέσαμε στ’ αλήθεια.

Γιατί εδώ

είναι η χ-ώρα της ευτυχίας μου.

Είναι ο μόνος τόπος που μου δίνεσαι.

Που μ’ αγαπάς χωρίς όρια,

χωρίς δισταγμούς,

χωρίς φόβους.

Που δε χρειάζεται να σου ζητήσω

να μ’ αγαπήσεις.

Εδώ,

για όσο διαρκεί,

είσαι δικός μου.

Κι είσαι παρών,

όσο είμαι κι εγώ.

Εδώ

εκπληρώνονται οι ευχές μου.

Δε μπορείς να μου προσφέρεις εδώ

την άρνησή σου.

Δε μπορείς να μου στερήσεις εδώ

τη συγκατάθεσή σου.

Έφτιαξα 

μια πίστα από φώσφορο,

ανάμεσα στ' αστέρια..

Για να τιμήσω τους ανεκπλήρωτους έρωτες.

Για να χορεύουν οι εραστές 

που δεν  γνωρίστηκαν ποτέ.

Για να συναντιούνται τα σώματα 

που δεν αγγίχτηκαν ποτέ.

Για να σε συναντώ.

Και στροβιλιζόμαστε.

Αγκαλιασμένοι,

παθιασμένοι,

ερωτευμένοι.

Χρόνος δεν υπάρχει.

Σε τόση ευτυχία,

ο χρόνος σεμνά

αποσύρεται.

Υποκλίνεται στον έρωτα.

Κι εμείς,

Δεν έχουμε τίποτα άλλο,

παρά ο ένας τον άλλον.

Αφοσιωμένοι

παντοτινοί αγαπημένοι

κι εραστές.

Όχι, όχι ….

Μη λυπάσαι για μένα,

που έφτιαξα αυτόν τον κόσμο

για να ζήσω μαζί σου.

Γιατί τελικά…

πάντα έρχεσαι…